بودنت را باور دارم؟

شادم به بودنت در آن دورهای ارغوانی

شادم به تصویر لبخندت در طنین ترانه های دلتنگی

شادم به سلام های صبحگاهی

به جملاتی ساده از تو

که برای من معنایی فراتر از جملات معمولی دارند

انگار که از علاقه می گریزی

پنهان می شوی آنسوی پرچین باغ

می خواهی که دور شوی اما لبخندت را جا می گذاری

صدایت می زنم و تو لبخند می زنی

می شود برایت دلتنگ شد

می شود حتی ترا به نام صدا کرد

مهربانی هایت همیشه هست

دیگر ترا نمی رنجانم

دیگر نگاهت را تمنا نمی کنم

خیالت را در رویا نمی بوسم

کلامی از عشق نمی گویم

ایمان دارم به بودنت

به مهربانی هایت

به معجزه ی لبخندت

دیگر هیچ چیز مرا نمی ترساند