می نویسم از تو

آسمان صاف و زلال است و دل من ابری

غصه و غم چه زیاد است ، خدایا صبری

می رسد بوی گل و غنچه ز هر کوی و گذر

اشک در دیده من حلقه زده بار دگر

می نویسم ز تو و آن دل شیدایی تو

ز قد و قامت و از آن همه زیبایی تو

می نویسم ز تو چون فصل بهارم شده ای

در همه زمزمه هایم ، تو شعارم شده ای

تو را بهانه می کنم تو را رها نمی کنم

به هر طرف که می روم تو را ترانه می کنم

تو را ز سوی آسمان تو را به دور از این جهان

کشان کشان به سوی خانه می برم به سوی خانه دلم

تو مظهر وجود من تو معبود غرور م

تو را بهانه می کنم تو را رها نمی کنم

تو را بهانه می کنم تو را رها نمی کنم

به هر طرف که می روم تو را ترانه می کنم

شاید غمگین شاید دلتنگ...

ما را در سایت شاید غمگین شاید دلتنگ دنبال می کنید